Szkoła

A od tego się zaczęło!

Jest rok 1957 – wystrzelono w kosmos pierwszego satelitę, świat komentuje trzęsienie ziemi na Alasce a w Świdnicy trzęsieniem ziemi stało się powołanie do życia dwuletniej szkoły pielęgniarskiej. Od 35 pięknych dziewcząt, dziś prawie 80 – letnich absolwentek, wszystko się zaczęło. I tak przez kolejne lata – słynne w mieście liceum pielęgniarskie, IV LO, medyczne studium zawodowe z medyczno-społecznymi wydziałami. Szkoła wykształciła specjalistów najwyższej klasy – siostry oddziałowe, terapeutów, ratowników medycznych, wykładowców uczelni, lekarzy, cały sztab ludzi stanowiących średni personel wielu medycznych placówek, o których fachowości krążą legendy i o których zaczyna upominać się kraj a nawet świat. Występując pod różnymi szyldami placówka miała na uwadze zawsze dobro drugiego człowieka, co zbieżne jest z ideą wieloletniego patrona szkoły Tytusa Chałubińskiego – lekarza, humanisty, miłośnika Tatr. 

Piękne tradycje, profesjonalne wykształcenie, dyscyplina, ale i krochmalone czepki, historyczne krzyżaki czy potańcówki z żołnierzami z polskich czy radzieckich jednostek stanowią kanwę wielu wspomnień absolwentek. Wielu śni się nadal Florencja Nightingale, której biografię recytowano o każdej porze dnia i nocy. Czasy Medyka to pasmo sukcesów, radości, ale i chwil trudnych. 1992 rok – do szkoły dociera informacja o wygaszaniu w całej Polsce liceów medycznych i zakończeniu tym samym kształcenia pielęgniarek. Dla pionu medycznego – emocjonalne trzęsienie ziemi,( kiedy los zamyka jedne drzwi uchyla kolejne i tak w 2003 roku Świdnica przeżywa kolejne trzęsienie. Pod wodzą wspomnianego wcześniej Pana dyr. Szepke z Wrocławia na rowerach przyjeżdża ekipa uczniów/zawodników SMS w kolarstwie. 6 lat we Wrocławiu, 14 lat w Świdnicy wykształciło prawdziwe sławy. Dziś tacy sportowcy jak Rafał Majka, Maciej Bodnar czy Alan Banaszek, Szymon Sajnok, by wymienić tylko niektórych, są chlubą polskiego kolarstwa i poważnym zagrożeniem dla najlepszych zawodników w świecie. W roku jubileuszowym zdobyliśmy rekordową liczbę medali nie tylko na szczeblu krajowym, ale i europejskim czy światowym. Uczeń klasy II Alan Banaszek został Mistrzem Europy a Filip Prokopyszyn wielokrotnie zdobywał Wicemistrzostwo Świata w kolarstwie torowym, Szymon Sajnok – Puchar Świata. Ale to nie tylko medale, puchary są efektem naszej pracy.

Obok absolwentów z pierwszych stron gazet, bohaterów, idoli wykształciliśmy setki anonimowych dobrych serc, sztab ludzi, którzy są obok, trzymają za rękę podczas najważniejszych chwil naszego życia – trudnego odejścia czy radosnych narodzin. Od roku szkolnego 2019/2020 polskie szkoły ponadgimnazjalne zmieniły nazwę na ponadpodstawowe. Miało to związek z wygaszaniem gimnazjów. Od września 2019 nasza placówka zyskała nową nazwę – DOLNOŚLĄSKI ZESPÓŁ SZKÓŁ MEDYCZNO – SPORTOWYCH.

Dyrektorzy kolejnych kadencji:

Przez 65 lat placówką zarządzało 8 dyrektorów a dwóch z nich łącznie 47 lat!

Wcześniejsze Panie Dyrektorki:

Pracę dyrektorów wspierali ich zastępcy, kolejno: mgr Zofia Lesiakowa, mgr Anna Dytewska, mgr Irena Zielińska, mgr Lilianna Pieronkiewicz, mgr Zdzisław Szepke, mgr Mariusz Mazur, mgr Anna Pitura, mgr Katarzyna Kaczmarczyk.